Kobre-kolore nabarmena duen garagardo txigortua da Oro. Malta txigortuen usain bizi tipikoek intxaurra eta espezia-ogia gogorarazten dituzte. Gainera kakao-hondo mikatza eta melokotoi lehorra ditu. Garagardo konplexua da, apur bat mingotsa eta oso atsegina ahoan.
Oro egiteko prozesuan ez da hartziduran erabilitako legamia iragazten. Horrela, gorputz eta zapore gehiago lortzen dugu, sentsazio arin eta freskagarriarekin konbinatzen direnak. Gainera, legamia suspentsioan geratzen denez, garagardoak itxura belatua du.
Iragazi gabeko garagardoa denez, elaborazio-prozesuaren amaieran kendu ez den legamiaren arrastoak geratzen dira botilaren oinarrian. Horregatik, Ororen esentzia, gorputza eta zaporea gordetzeko, hiru urrats egingo ditugu zerbitzatzean.
Lehenik eta behin, botilaren hiru laurdenak bota behar dira astiro, pixka bat okertuta dagoen kopa batean. Gero botilari eragingo diogu mugimendu zirkular leunak eginez. Horrela, botilaren behealdean geratu diren legamia apurrak jasoko ditugu. Azkenik, edalontzia bertikalean jarrita gainerako garagardoa isuriko dugu, apar ederra lortzeko.
Amaituta
Amaituta
Futbolari buruzko tertulia, Pagatik jeitsi ondorengo trago freskagarria, hizketaldi bat Bilboko Itsasadarrari begira.
Lagunarteko planak, bat-batean sortutako tragoak, norbaitekin elkartzeko aitzakia, memorian gordetzen diren momentuen zaporea.